Όπως φαίνεται από την παραπάνω αναφορά στις καρδιαγγειακές παθήσεις, τα αίτια που συντελούν στην εκδήλωσή τους, στις περισσότερες παθήσεις, είναι συμπεριφορικά και συναισθηματικά όπως στην αρτηριοσκλήρωση, στη νόσο της στεφανιαίας αρτηρίας, στη στηθάγχη, και στο έμφραγμα του μυοκαρδίου.

Το άγχος είναι η κύρια αιτία της υπέρτασης, ενώ για τις υπόλοιπες καρδιαγγειακές παθήσεις, ο τρόπος ζωής και οι κακές συνήθειες είναι αυτές που μπορούν να οδηγήσουν το άτομο στο κατώφλι των καρδιαγγειακών παθήσεων.

Άρα, ο ψυχολόγος υγείας μπορεί να παρέμβει θεραπευτικά και να βοηθήσει το άτομο να αλλάξει τις συγκεκριμένες συνήθειες / συμπεριφορές, έτσι ώστε να βελτιώσει την σωματική του κατάσταση και υγεία.

Η μέθοδος της Γνωσιακής Συμπεριφορικής Θεραπείας, βοηθά τον πάσχον να εντοπίσει ποιες είναι οι σκέψεις αυτές που του δημιουργούν άγχος, και τον οδηγούν σε ενέργειες, όπως το κάπνισμα, αλκοόλ, κακή διατροφή κ.α., προκειμένου να το αποβάλλει με λανθασμένο όμως τρόπο.

Όταν το άτομο γνωρίζει ποιες σκέψεις έχουν επίδραση στα συναισθήματά του, μπορεί να τις αλλάξει και μαζί με αυτές, αλλάζει και ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεται.

Η θεραπεία της ψυχολογικής υποστήριξης σε συνδυασμό πάντα με την θεραπεία της ιατρικής ομάδας έχει συγκεκριμένη δομή που αποσκοπεί να επιτύχει τους στόχους που αναφέρθηκαν.

Με συνεδρίες μία φορά κάθε εβδομάδα και για διάστημα 10-12 εβδομάδων, το πρόγραμμα που ακολουθείτε και εφαρμόζεται διεθνώς για προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς που υποφέρουν χρόνια απο καρδιολογικά νοσήματα αφορά την εξής θεματολογία:

Πληροφόρηση για την νόσο, την αιτιολογία και την επίδραση της.

• Πληροφόρηση για την νόσο, την αιτιολογία και την επίδραση της στον ασθενή και στην ποιότητα ζωή του.
• Πληροφόρηση για τους παράγοντες ρίσκου που επηρεάζουν την αποθεραπεία του ασθενή.
• Προσδιορισμός της υποκειμενικής αντίληψης που έχει ο ασθενής για την νόσο, την αιτιολογία και την επίδραση της.

Τοποθέτηση Στόχων

• Πώς θα γίνουν αλλαγές για να επιστρέψει ο ασθενής στην φυσιολογική του ζωή.
• Τοποθέτηση ρεαλιστικών στόχων.
• Παρακολούθηση και προσαρμογή των στόχων ανάλογα με τις ανάγκες του ασθενή και της καθημερινότητας.

Επανάκτηση των Κοινωνικών Ρόλων.

• Αποκατάσταση των οικογενειακών υποχρεώσεων.
• Εργασιακή αποκατάσταση.
• Αποκατάσταση των κοινωνικών επαφών.
• Αποτελεσματική επικοινωνία των ψυχολογικών επιδράσεων της νόσου στο κοινωνικό περιβάλλον.

Αντιμετώπιση του Άγχους.

• Προσδιορισμός των αγχογόνων ερεθισμάτων.
• Πώς το άγχος επηρεάζει την εξέλιξη της νόσου.
• Πώς περιορίζεται ή αποφεύγονται οι αγχώδεις σκέψεις ή καταστάσεις.
• Αλλαγή της αρνητικής γνωστικής αντίληψης του ασθενούς για την αιτιολογία και την επίδραση του άγχους.

Αντιμετώπιση Αρνητικών Συναισθημάτων.

• Αντιμετώπιση της επιθετικότητας, του εκνευρισμού, της κατάθλιψης, του πόνου και των φοβιών.
• Αντικατάσταση των αρνητικών σκέψεων με θετικό τρόπο σκέψεως, πιο λειτουργικό και ρεαλιστικό.

Αλλαγές στους Παράγοντες Ρίσκου και στον Τρόπο Ζωής.

• Ιεράρχηση των αλλαγών που πρέπει να γίνουν.
• Αποδοχή των περιορισμών.
• Αλλαγή των μη υγιεινών συμπεριφορών με την μέθοδο “ABC behaviour change” ( A- Antecedents, B-Target Behaviour, C-Concequences).
• Αλλαγή στην συχνότητα, ένταση, διάρκεια της συμπεριφοράς

Οικογενειακή Υποστήριξη και Συμβουλευτική

• Ενημέρωση της οικογένειας για την νόσο.
• Καθοδήγηση για το πως θα στηρίξουν τον ασθενή αποφεύγοντας ακραίες συμπεριφορές που μπορεί να επιβαρύνουν τον ασθενή, π.χ υπερπροστατευτικότητα.
• Υποστήριξη της οικογένειας για να αντιμετωπίσουν συναισθήματα άγχους , κατάθλιψης, τύψεων κλπ.

Ανακεφαλαίωση

• Πως θα καταφέρουν να ακολουθήσουν πιστά την φαρμακευτική αγωγή τους (Increase Adherence) βοηθώντας τους να αντιμετωπίσουν το άγχος ή τις φοβίες που συνδυάζονται με την χρόνια θεραπεία.
• Πως οι συναισθηματικές, γνωσιακές και συμπεριφορικές αλλαγές θα ενσωματωθούν στην καθημερινή ζωή του ασθενή.
• Ικανότητα αναπροσαρμογής των αλλαγών σε μελλοντικές καταστάσεις.
• Επανεκτίμηση.
• Συστηματική επαφή με την κλινική ομάδα.

Οι Καρδιαγγειακές παθήσεις επιδρούν στην ψυχολογία όπως τα περισσότερα χρόνια ιατρικά νοσήματα. Δεν σημαίνει όμως ότι όλοι οι ασθενείς θα αναπτύξουν στην πορεία της νόσου και κάποια από τα παρακάτω εμφανίζονται το ίδιο συχνά και στο γενικό πληθυσμό που δεν πάσχει από μια χρόνια νόσο. Αυτό σημαίνει ότι παίζει σημαντικό ρόλο η προσωπικότητα, η προδιάθεση για ψυχολογικές διαταραχές , τα γεγονότα ζωής και όχι μόνο η έναρξη ενός καρδιαγγειακού νοσήματος. Η ψυχολογία υγείας που ασχολείται με την στήριξη ασθενών με χρόνια νοσήματα έχει συνοψίσει σε διάφορες έρευνες τις συχνότερες ψυχολογικές δυσκολίες που μπορεί ν' ακολουθήσουν μία χρόνια νόσο όπως είναι και οι Καρδιαγγειακές παθήσεις.

• Άγχος
• Εξάρσεις θυμού
• Φοβίες
• Κατάθλιψη
• Χρόνιο πόνο
• Σεξουαλικές δυσκολίες
• Διαταραχή στους οικογενειακούς ρόλους
• Κοινωνική απόσυρση
• Άρνηση για συμμόρφωση στην θεραπεία
• Δυσκολία να έχει την ζωή με τους ρυθμούς και τις συνήθειες που είχε υιοθετήσει
• Μειώσει στην ικανότητά του στον εργασιακό χώρο
• Χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση
• Απώλεια της ευχαρίστησης που απορρέει από διαφορετικές καθημερινές δραστηριότητες